Częstokroć z perspektywy pacjentów praca lekarza opiera się przede wszystkim na wielogodzinnym ignorowaniu badanych pacjentów, piciu kawy i odwiedzaniu kilkunastu kolejnych gabinetów, w których wykonują te same, wcześniej wymienione czynności. Czy tak jest w istocie? Warto przede wszystkim pamiętać, że studia medyczne uznawane są za najtrudniejszą gałąź nauk empirycznych i wymagają nie tylko znakomitych wyników maturalnych, ale też intensywnie zdobywanej wiedzy empirycznej. Lata studiów, następnie wieloletnie staże, specjalizacje i praktyki szpitalne to dopiero wstęp do prowadzenia własnego gabinetu. Znajomość ludzkiego ciała wiąże się ze zdobyciem kolosalnej wiedzy, wielokrotnie większej niż jakakolwiek inna gałąź specjalistyczna – lekarz medycyny musi bowiem nie tylko znać podstawy oraz zakres własnej specjalizacji, ale też mechanizmy działania lekarstw, sposoby przeprowadzania zabiegów oraz wiele, wiele różnych innych rzeczy. Dlatego zanim uznamy, że lekarz, z którym mamy do czynienia całkowicie nas ignoruje, pamiętajmy, że mamy do czynienia z człowiekiem o ogromnej wiedzy i doświadczeniu i z tego tylko powodu należy mu się ogromny szacunek. Oczywiście, od lekarza należy wymagać dobrego podejścia do pacjenta, szacunku dla jego cielesności i kondycji psychicznej i emocjonalnej, jednak pacjent również do takiego szacunku jest zobowiązany.